Dit hoofdstuk beschrijft de belangr

Dit hoofdstuk beschrijft de belangrijkste ontwikkelingen die
zich de afgelopen decennia hebben voorgedaan in het Nederlandse
drugsbeleid aan de hand van een analyse van de
beleidsvorming op nationaal niveau. De integrale beleidsnota
Continuïteit en Verandering uit 1995 (Drugsnota
1995) is hierbij als schakelpunt gebruikt1. Hier liggen de volgende
overwegingen aan ten grondslag. Allereerst is deze
nota de eerste integrale drugsnota van ons land. Vanaf het
uitkomen van de nota is er tevens sprake van een structurele
en stelmatige wijze van dataverzameling over het onderwerp
drugs en drugsverslaving. De Drugsnota 1995 herbergt
daarnaast een eigen, zij het bescheiden, paragraaf
over de evaluatie van het voorafgaande drugsbeleid.
Met nadruk moet gesteld worden dat deze keuze niet
is gemaakt omdat er sprake zou zijn van een breekpunt in
het Nederlandse drugsbeleid. De ondertitel spreekt namelijk
over continuïteit. De keuze is veeleer ingegeven door bovenstaande
pragmatische redenen. In de afweging is tevens
rekening gehouden met enerzijds een zorgvuldige beschrijving
van het maatschappelijk complexe vraagstuk en anderzijds
de geboden korte tijdsspanne die ons gegeven is
om deze evaluatie uit te voeren.
Het hoofdstuk bestaat uit vier delen. Na deze inleiding,
waarin ook aandacht wordt besteed aan de lokale en internationale
determinanten van het beleid, vindt in het
tweede deel (§ 4.2) een beschrijving plaats van (de achtergronden
van) het ontstaan van het Nederlandse drugsbeleid.
Dit eindigt in 1995, als de integrale beleidsnota
Continuïteit en Verandering door de regering wordt aangeboden
aan het parlement. In het derde deel (§ 4.3) wordt
stil gestaan bij de belangrijkste uitspraken, zoals de fundamentele
visies van de regering op de drugsproblematiek en
de robuuste hoofdlijnen van het beleid én de concrete
verand erings processen die dan worden aangekondigd op
de diverse deelterreinen die aan de drugsproblematiek gerelateerd
zijn. In het vierde deel wordt thematisch beschreven
wat na deze drugsnota globaal de revue is gepasseerd
(§ 4.4). In de thematische hoofdstukken (6 tot en met 13)
wordt dieper ingegaan op de vraag of de beleidsvoornemens
uit 1995 zijn gerealiseerd en/of in hoeverre er zich
daarin – al dan niet sluimerend – wijzigingen hebben voorgedaan.
Lokale, internationale en andere determinanten van
nationaal beleid
Het hoofdstuk is geschreven vanuit het perspectief van de
rijksoverheid. De aandacht voor de lokale of regionale én
voor internationale determinanten van het beleid is beperkt.
Het risico daarvan is dat juist in een sterk gedecenTijdslijn
gebeurtenissen tot ontstaan
drugsproblematiek in de jaren zestig
1911
Eerste opiumconferentie in Den Haag (initiatief
VS n.a.v. interne problemen met gebruik
van opium).
1912
Verdrag Internationale Opiumconferentie in
Den Haag: bindende internationale maatregelen
(verplichting om nationale reglementen of
wetten uit te vaardigen, waardoor de productie
en verkoop van ‘verdovende’ middelen als cocaïne
en opiaten alleen nog maar voor geneeskundige
of wetenschappelijke doeleinden
mochten plaatsvinden).
1919
Totstandkoming Opiumwet (gewijzigd in
1928 en 1976). Bezit van drugs was nog niet
strafbaar; handel uitsluitend voor medische
doeleinden.
1928
Herziening van de Opiumwet: strafbaarstelling
van bezit van drugs (inclusief cannabis).
1939
Ministeriële beschikking van Sociale Zaken:
recept voor ‘verdovende’ middelen verplicht
(t.b.v. controle op apothekers, artsen en verslaafden).
Aanmelding eerste niet-medische drugsgebruikers
in Consultatiebureau voor Alcoholisme
in Amsterdam.
1953
Oordeel Staatstoezicht: vooral artsen waren
verantwoordelijk voor de verspreiding van het
drugsgebruik.
Strafbaarstelling van het gebruik (‘aanwenden’)
van cannabis.
1961
Vaststelling Enkelvoudig Verdrag van Verenigde
Naties inzake verdovende middelen (in
1972 gewijzigd bij protocol). Gebruik van de
aangemerkte middelen blijft beperkt tot geneeskundige
en wetenschappelijke doelen.
Toezichthouder wordt het INCB (International
Narcotic Control Board).
4 Ontwikkeling van het Nederlandse drugsbeleid
45
a Deze paragraaf is o.a. gebaseerd op de historische analyse van het Nederlandse drugsbeleid van M. de Kort (1995)2, A. Baanders, (1989)3 en
G.F. van de Wijngaart (1991)4.
4 Ontwikkeling van het Nederlandse drugsbeleid
46
traliseerd land als Nederland het zicht verloren dreigt te gaan op contradicties tussen landelijke en lokale of regionale
beleidslijnen. In veel gevallen zijn vaak lokale gebeurtenissen en processen aan formeel rijksbeleid voorafgegaan.
De Nederlandse verhoudingen maken het bovendien mogelijk dat lokaal beleid in een aantal opzichten
afwijkt van landelijke richtlijnen en/of daarop vooruitloopt. Dit biedt ruimte voor experimenten en eigen initiatieven.
En net zoals lokale ontwikkelingen van invloed zijn geweest op het rijksbeleid, zo hebben ook internationale
ontwikkelingen het beleid beïnvloed, in de zin van de agenda mede bepaald óf de ruimte voor probleem -
oplossingen

結果 (繁體中文) 1:

這一章介紹了主要的事態發展，近幾十年來發生在荷蘭藥物政策分析的基礎上在國家一級的政策制定。積分政策檔連續性和變化從 1995 年 (請注意藥物1995 年) 開關作為 gebruikt1 點。這裡有以下為此考慮。首先，這注意第一積分藥物的我們的國家。從開始值得注意的是出版物也是結構並在主題上設置適度模式下的資料收集毒品和毒品成癮。藥品說明 1995年房子私人的哪怕是溫和的段落在以往的毒品政策的評價。與強調需要把這種選擇不是被創建，因為會有一個突破點在荷蘭的毒品政策。副標題即講話關於連續性。選擇是相當出於以上務實的原因。在關閉貿易也是一方面考慮仔細的描述這一複雜問題，並在另一隻手，短時間內給我們的時間對此的評價。這一章分為四個部分。之後本文的介紹，給予關注是為本地及國際政策，決定因素是發生在第二部分 (第 4.2 節) 的描述，而不是 (壁紙) 荷蘭藥物政策的興起。這結束于 1995 年，作為積分政策檔提供連續性和政府的改變向議會。第三部分 (第 4.3 節) 是考慮的最重要語句，根本藥物的政府對這一問題的看法和魯棒的關鍵政策和混凝土將公佈的陽臺效果圖過程與毒品問題有關的各個領域是的。在第四部分是主題描述注意哪些後這些藥物通過全球雜誌(第 4.4 節)。在專題章節 (6 到 13)是否的問題闡述了政策意圖從 1995 年實現了和 (或) 的程度，有在它 — — 無論處于休眠狀態 — — 發生了變化。本地、 國際和其他決定因素國家政策這一章寫的視角國家政府。注意到本地或區域和國際政策因素是有限的。風險是，正確的強 gedecenTijdslijn事件到存在在六十年代的毒品問題1911第一次鴉片會議在海牙 (主動與使用 VS n.a.v.內部問題鴉片)。1912在條約國際鴉片會議海牙: 具有約束力的國際措施(國家規定的義務或立法，從而產生和麻醉資源作為可卡因銷售並且僅用於醫療鴉片或科學目的被允許發生)。1919(修改中出現鴉片法律1928 年和 1976年)。藏毒的還不是應受懲罰;專為醫療的貿易目的。1928鴉片法律述評: 刑事定罪藏毒 (包括大麻)。1939社會事務的部長級決定:所需的麻醉手段的良方(上藥劑師、 醫生和吸毒者的 t.b.v.控制項)。我們第一次的非醫療戒毒使用者在酒精中毒諮詢辦公室在阿姆斯特丹。1953判斷: 醫生被監測狀態負責的傳播藥物使用。刑事定罪的使用 ('使用')大麻。1961設置單個的聯合國公約聯合國公約 》 (在麻醉藥品1972 年議定書修正)。使用的標識資源僅限於醫療和科學目標。合規專員是 (國際麻管局麻醉品管制局)。4 荷蘭藥物政策的發展45(a) 這一段根據下午 de Kort (1995 年) 荷蘭藥物政策的歷史分析 2，a.B，(1989) 3 和G.f.van Heerden (1991) 4。4 荷蘭藥物政策的發展46經常分散的國家作為荷蘭看不見威脅要走上國家和地方之間的矛盾或區域政策。在很多情況下往往是本地事件和過程到正式的國家政策。荷蘭的關係就有可能，地方政策在通過各種方式有別于國家指南和/或偏見。這為實驗和自己的倡議提供了空間。正如當地的事態發展對國家的政策有影響，所以也有國際事態發展政策內受影響，也確定議程 》 的意義或問題-空間解決方案

結果 (繁體中文) 2:

本章介紹的主要發展
都發生在荷蘭近幾十年
的進行分析的基礎上，藥物政策
在國家層面的政策。綜合政策
連續性和1995年的變化（藥品政策文件
1995）現像開關consumption1。這裡，下面是
基於考慮。首先，該
文對毒品在我國第一個綜合性政策文件。從
音符釋放也有結構
上的主題數據收集，並設置中等方法
毒品和吸毒。1995年藥物政策文件的房子
還自己，雖然不大，部分
上一藥物的評價。
重點應該說，這種選擇是不
作出，因為會有一個斷點
荷蘭藥物政策。字幕即講
約連續性。選擇是相當上述規定
實際的理由。評估還
考慮到，一方面仔細描述
了社會複雜的問題，也
誡命給我們短時間內
開展這樣的評價。
該章由四部分組成。這個介紹後，
其中注重的是國內和國際
政策，在發現決定
第二部分（第4.2節）的描述，而不是（背景
）的荷蘭藥物政策的出現。
這結束於1995年，綜合政策
連續性和變化中的政府提交
給議會。在第三部分（第4.3節）被
停在重大決策，如基本的
政府對毒品問題的看法
和政策的堅固輪廓的實際
可隨後在宣布verand erings過程
中的各個子領域有關毒品問題
的。在第四部分是主題描述了
什麼被審查後，全球範圍內，這些藥物備忘錄
（第4.4）。專題章節（6〜13）
闡述的政策是否的問題
，從1995年實施和/或在多大程度上是
它-無論是否處於休眠狀態-修改過
的地方，國際和其他因素
的國家政策
的章節是從的角度寫的
中央政府。專注於本地或區域和
政策的國際因素是有限的。
風險在於，只是在一個強大的gedecenTijdslijn
事件發生
drugsproblematiek六十年代的
1911年
第一opiumconferentie海牙（倡議
美國NAV內部的問題
用鴉片）。
1912年
在國際公約大會鴉片
海牙約束力的國際措施
（承擔國家規定或者
制定法律，使生產
和銷售“麻醉”藥物如可卡因
，僅用於醫療鴉片
或科研目的
都發生） 。
1919年
總結鴉片戰爭法（修訂中的
1928年和1976年）。毒品藏不
構成刑事罪行; 貿易僅用於醫療
目的。
1928年
修訂鴉片戰爭法：犯罪
，藏有毒品（包括大麻）的
1939年
社會事務部長決定：
配方強制性的“毒品”的意思
。（對於藥劑師，醫生和吸毒者控制）
登錄第一個非-醫療吸毒者
在藥房為酒精中毒
在阿姆斯特丹。
1953年
判決國監督：主要是醫生們
負責傳播的
藥物使用。
使用（使用）的刑事化
大麻。
1961年
美國的採用單一公約
海洋法公約關於麻醉藥品（在
1972年修訂協議）。使用
確定的資源是有限的醫療
和科研用途，
監事，麻管局（國際
麻醉品管制局），
荷蘭的毒品政策4開發
45
一這部分主要是基於德·科爾特的荷蘭藥物政策的歷史分析（1995）2，A Baanders，（1989）3和
G.F。所述Wijngaart（1991）4.
4荷蘭藥物策略的發展
46
象荷蘭中和的國家可能被丟失國家和地方或區域之間的矛盾的視線
政策。在很多情況下，往往地方性事件和過程領導到正式的政府政策。
荷蘭也比例有可能在某些方面地方政策
從國家準則不同，和/或先入為主吧。這提供了空間實驗和舉措
而就當地發展對政府政策的影響，也是國際
事態發展的影響的政策，按照確定的議程或問題的空間-
解決方案