In 1995 wordt daarom expliciet de ‘

In 1995 wordt daarom expliciet de ‘bestrijding van de overlast’ benadrukt naast een ‘krachtige strafrechtelijke
aanpak van de handel’, in het bijzonder harddrugs mede vanuit de verwachting dat daardoor de drempel zo
hoog mogelijk zou kunnen worden gehouden. Verder werd de aandacht veel meer dan voorheen gericht op de
internationale relaties die aan het drugsvraagstuk kleefden.
Hieronder staan de vier belangrijkste aannames en visies die aan de nota ten grondslag lagen:
Visie op algemene uitgangspunten Volgens de nota werd t.a.v. het drugsbeleid in het verleden al verwacht dat
met overheidsinterventies slechts beperkte resultaten zouden worden behaald. Een ‘bescheiden doelstelling’ om
het gebruik van riskante drugs als gezondheids- en maatschappelijk probleem beheersbaar te houden of te
maken was op zijn plaats. Verder had Justitie steeds als uitgangspunt gehanteerd dat voor drugverslaafden een
medische behandeling de voorkeur had boven een vrijheidsstraf. Er werd geconstateerd dat er ‘gezien de bereikte
relatief gunstige resultaten’ geen reden was om het Nederlandse drugsbeleid fundamenteel ter discussie te stellen
of in essentie te wijzigen: ingrijpende wijzigingen ‘dragen zelfs het risico in zich averechts te zullen uitwerken op
de volksgezondheid’. Verbetering van het huidige – ‘in volksgezondheidsopzicht geslaagde beleid’ – was dus te
verkiezen boven een radicale ombuiging met alle ongewisse voor- en nadelen van dien. De conclusie was ‘gewettigd’
dat met het Nederlandse drugsbeleid concrete resultaten waren geboekt in termen van volksgezondheid.
De soms felle kritiek van buitenlandse overheden op het Nederlandse beleid berustte daarom ook op onvoldoende
kennis van zaken. De neveneffecten van het drugsbeleid voor andere landen dienden dan ook ‘tot op
zekere hoogte te worden aanvaard’. Bovendien: het Verdrag van Schengen respecteerde bestaande verschillen
in het nationale drugsbeleid van de lidstaten.
Beoordeling effectiviteit van beleid Het ‘ultieme criterium’ waarmee de effectiviteit van ieder nationaal drugbeleid
moest worden beoordeeld was ‘vanzelfsprekend de omvang en beweging van het aantal harddrugverslaafden
en in het bijzonder het aantal harddrugsgebruikers onder de 21 jaar’. De aanwas van jeugdige gebruikers
werd waarschijnlijk mede geremd door het ‘losers’-imago dat heroïneverslaafden hadden gekregen.
Visie op gedogen en legaliseren Het Nederlandse beleid m.b.t. het gebruik van cannabis was gebaseerd op de
veronderstelling dat een eventuele overgang op het gebruik van harddrugs veeleer sociale oorzaken had (kritiek
op de stepping stone-hypothese). Cannabisgebruikers konden daarom beter verblijven in een setting die los
stond van de criminele subcultuur rond harddrugs. Door het gedogen van een relatief laagdrempelig aanbod
van gebruikershoeveelheden softdrugs was het gelukt de consumentenmarkten van soft- en harddrugs van elkaar
gescheiden te houden. Zo was een sociale drempel voor de overgang van soft- naar harddrugs ontstaan.
Er moest echter worden gevreesd dat legalisering, ongeacht de daarbij gekozen modaliteit, de beschikbaarheid
van de onderhavige drugs zou vergroten en door jongeren als een signaal zou worden opgevat dat het met de
schadelijkheid ervan meeviel. De doelstelling om door de legale verkoop van harddrugs de criminele drugshandel
te verminderen, zou bovendien ‘illusoir’ blijken als alleen in Nederland legaliseerde. T.a.v. cannabis wogen de
volksgezondheidsargumenten weliswaar minder zwaar, maar gezien de door Nederland geratificeerde verdragen
was er ‘geen enkele ruimte’ voor de legalisering van de verkoop van drugs voor recreatieve doeleinden. De discussie
over legalisering van drugs was daardoor een intrinsiek Europese (en internationale) discussie geworden.
Visie op beleidsvorming Bij het ‘pragmatische Nederlandse drugbeleid’ hoorde ‘een grote mate van openheid,
kritische zin en flexibiliteit’. Wanneer zich in de toekomst complicaties en nieuwe trends zouden aandienen,
moesten adequate – ‘realistische’ – antwoorden gevonden worden.
De beleidsvoornemens werden in de nota in het bijzonder in de volgende vier thema’s nader uitgewerkt.
4.3.2 Beleid ten aanzien van het gebruik van harddrugs
De drugsnota plaatste accenten in het beleid t.a.v. harddrugsgebruik:
• Ecstasy Aankondiging van bestuurlijke maatregelen, maatregelen gericht op het nauwkeurig en kritisch volgen
van het aanbod van designerdrugs, nader onderzoek naar de schadelijkheid van deze drugs en het intensiveren
van de voorlichting.
• Opsporing en vervolging van crimineel hoog-actieve verslaafden Beleid op dit terrein werd ‘krachtig’ gestimuleerd
omdat dit naar verwachting kon leiden tot aanmerkelijke daling van criminele overlast. Ter aanvulling
werd een aanpassing van het zorgaanbod aangekondigd.
• Vermindering van door verslaafden veroorzaakte overlast en vermogenscriminaliteit Het lokale bestuur,
politie, openbaar ministerie en hulpverleners moesten het gedrag van verslaafden op een ‘consistente wijze’
gaan conditi

結果 (繁體中文) 1:

1995 年，因此滋擾"明確強調除了強大的刑事打擊交易方法 '，尤其是硬毒品從預期從而門檻如此可以舉行盡可能高。此外，注意力集中在比以前更對毒品問題的國際關係。下面是四個最重要的假設和願景，注意到了:視覺上按照說明的一般原則在過去，t.a.v.藥物政策已經預料到這政府干預能取得有限的成果。A"溫和的目標 ' 到作為一個健康和易於管理的社會問題，保持危險藥物的使用或讓已經到位。有過進一步指出對吸毒成癮者的正義醫學治療較喜歡監禁的刑罰。它被發現是有 ' 見到達相對有利結果是沒有理由質疑荷蘭藥物政策或在本質上: 縱深防禦更改甚至進行風險計數器發展生產力上公共衛生。提高電流 — — ' 公共衛生角度來看，成功的政策 — — 是如此的與所有的地獄優點和缺點，這就需要一個根本的逆轉更可取。結論是合法化那荷蘭藥物政策與具體成果被預定在公共衛生方面。有時激烈批評從荷蘭的政策的外國政府的依據，因此，不足業務知識。其他國家的毒品政策的副作用，送交某種程度上被接受。另外: 申根協定 》 尊重現有的差異國家藥物政策的會員國。檢討成效，政策 '終極標準'，它允許每個國家藥物政策的有效性不得不進行評估是 ' 當然大小和移動硬吸毒的人數。和特別的硬一些吸毒者年齡在 21 歲以下。在年輕使用者增加可能部分被抑制 '失敗者'-圖像，海洛因依賴者。視覺的默許和合法化大麻 m.b.t.荷蘭的政策基於使用假設使用硬毒品可能改用了而是社會原因 (關鍵在踏腳石假說)。大麻消費者因此可以更好地留在是單獨設置周圍的硬性毒品犯罪亞文化。由容忍相對較低的閾值範圍軟性毒品使用者量是軟、 硬毒品從彼此的成功消費市場保持距離。因此，是一個社會的門檻，從軟到硬毒品的過渡。那裡有可怕的東西，然而，那合法化，無論空房的情態，可用性這將增加和青年人中信號的藥物會察覺到危害性大大低於預期。目的通過合法出售的硬毒品犯罪毒品貿易為了減少，還會種幻覺 '，' 只有在荷蘭合法化。T.a.v.大麻權衡雖然少了些沉重，但鑒於公共健康的論據由荷蘭批准國際協定有餘地 '沒有' 售賣毒品合法化為娛樂目的。討論關於毒品合法化是從而內在的歐洲 (和國際) 的討論。視覺上的務實荷蘭藥物政策的決策聽說過高度的開放性，批評意識和靈活性。當在未來會出現併發症，和新趨勢適當的 — — ' 現實' — — 答案找到了。政策意圖尤其在說明中闡明這些四個主題。4.3.2 政策關於使用硬毒品藥品說明在硬性藥物使用 t.a.v.策略中設置的口音:• 忘我公告的行政措施，旨在準確和關鍵措施遵循提供的設計器藥物，進一步研究這些藥物的不良後果和強化資訊。• 刑事調查和起訴的高活性成癮 '刺激' 在這一領域的強大政策因為這可能導致預期明顯降低刑事滋擾。除了在在護理供應公佈了調整。• 減少吸毒成癮者造成滋擾及財產犯罪當地的董事會，員警、 檢察官和社會工作者曾對吸毒成癮者的行為 '一致性'去條件

結果 (繁體中文) 2:

在1995年，因此明確地“打擊滋擾突出沿著一個強大犯罪
方針，以市場'，特別是硬質的藥物也從期望因此閾值
可以保持盡可能的高。進一步關注的是更比以前集中在
這死死抓住毒品問題的國際關係。
這裡有四個關鍵假設和基本注意事項異象
的根據備忘錄一般原則設想是在過去的經辦人藥預計
將實現只有政府干預有限的結果。“溫和的目標”，以
保持使用的藥物風險健康和社會問題，管理或
正在作出的地方。此外正義一直採用的原則是一個吸毒者
有藥物治療，最好的監禁。結果發現，“已實現
比較好的效果”無理由是質疑根本荷蘭藥物政策
或改變實際上意味著大的變化“，即使穿將制定出造成不利的風險
人體健康。” 改善目前的- “成 ​​功政策的”公共健康問題-所以是
最好的所有不確定的優點和缺點一個根本性的轉變。最後的結論是“合法”
而曾與公共衛生方面取得的荷蘭藥物政策的具體成果。
因此，外國政府對荷蘭政策有時猛烈的批評依據不足
的知識。毒品到其他國家的副作用也“，以
可以接受的程度。此外，申根條約尊重不同
國家藥物政策，
審查政策的“最終標準由每一個國家藥物政策的有效性有效性
進行審查”，顯然很難吸毒者的數量的大小和運動
與特別難吸毒者21歲以下的數量。年輕用戶的增長
可能是部分原因是已被海洛因成癮者“losers'圖像抑制。
視覺容忍合法化荷蘭的政策是基於對使用大麻的
假設，最終過渡到使用硬毒品而社會有原因（批評
的墊腳石假設）。因此，更好的大麻使用者可以留在設置除了
是周圍的硬性毒品犯罪亞文化。通過容忍一個比較方便的供應
軟性毒品的用戶數量已經成功消費市場的軟，硬毒品分開
來分開。這樣就形成了一個社會壁壘過渡從軟到硬毒品。
不過，有什麼可怕的以任何方式選擇了法治化，可用性
會從目前的藥物增加，將年輕人被視為該信號
它的危害性變得困難。由硬毒品的合法銷售的犯罪毒品交易的目的
，以減少，也將'虛幻'出現，因為只有在荷蘭合法化。經辦人大麻打壓
真正的公共健康論據不太沉重，但鑑於荷蘭批准的公約
有“無房”出售的藥物為娛樂目的的合法化。討論
這樣關於藥物合法化已經成為一種內在的歐洲（國際）討論。
政策視野下聽到了“務實荷蘭藥物政策”，“大開放程度的
批判意識和靈活性。” 在未來並發症當出現新的發展趨勢，
是適當的- “現實” -答案是發現
，該政策在備忘錄中列明，特別是在以下四個主題。
4.3.2關於使用政策硬毒品
藥物備忘錄重點放在政策上使用硬毒品：
•迷魂公告管理辦法，措施，以認真和嚴格監督
的設計師藥物，進一步研究這些藥物的毒性和加強供應
。意識
•檢測和在這方面的“強大的”刑事吸毒者高度活躍的政策起訴感到鼓舞
，因為這是預期會導致刑事滋擾顯著減少。另外
宣布，按規定的照顧。
•由吸毒者滋擾和財產犯罪，當地政府，減少
警察，檢察官和社會工作者都以一致的方式成癮行為“
去conditi