Justitie en VWS gepubliceerde ‘cannabisbrief’36 van groot
belang geweest omdat die een verdere aanscherping markeerde.
Met een Nationaal Actie Plan werd o.a. besloten
tot drugspreventie gericht op risicogroepen, een massamediale
campagne (‘Drugs, laat je niets wijsmaken’), een
behandelaanbod voor afhankelijkheid van cannabis en een
onderzoek naar de risico’s van sterke cannabis (vanwege
de mogelijke risico’s van een hoog THC-gehalte). Verder
werd beleid aangekondigd t.b.v. de intensivering van de
naleving van wet- en regelgeving, het tegengaan van coffeeshoptoerisme
en de aanpak van de teelt van nederwiet.
In een kamerdebat hierover verzette de minister van Justitie
zich (wederom) tegen reguleren van de ‘achterdeur’:
het zou legalisering inhouden, wat vanwege internationale
verplichtingen niet mogelijk was. Daarnaast was het risico
dat Nederland wereldproducent van drugs zou worden
veel te groot.37
Het gemeentelijk instrumentarium om drugsoverlast
(niet specifiek i.v.m. cannabis) te bestrijden is sinds 1995
sterk verruimd. In 1999 trad de Wet Victoria (artikel 174a
Gemeentewet) in, die gemeenten in staat stelde drugspanden
te sluiten. Eveneens m.b.v. wijzigingen in de Opiumwet
waartoe in 1999 werd besloten, werden de moge lijk heden
van het lokale bestuur om op te treden sterk verbeterd. De
aanpassingen hielden het volgende in: (1) introductie van
het ‘beroepsmatig of bedrijfsmatig handelen in strijd met
een van de in artikel 3, eerste lid onder B gegeven verboden’;
(2) de introductie in die verboden van het bestanddeel
‘telen’; wet Damokles (artikel 13b van de Opiumwet;
in 2001 in werking getreden): bevoegdheid burgemeester
tot toepassing bestuursdwang om verkoop, aflevering of
verstrekking c.q. aanwezigheid van drugs in en vanuit voor
publiek toegankelijke lokalen en daarbij behorende erven
te stoppen (in 2001 in werking getreden).
In 2002 werd bovendien de Wet Victor aangenomen.
Deze wet stelde gemeenten in staat drugspanden te onteigenen
indien deze een verstoring van de openbare orde
opleveren. (Het betrof een wijziging van de Woningwet
en enige andere wetten in verband met maatregelen na
sluiting van woningen, woonketen, woonwagens en andere
gebouwen, alsmede de bij die ruimten behorende
erven ten gevolg van verstoring van de openbare orde of
overtreding van artikel 2 of 3 van de Opiumwet.)
In 2007 vond een aanvullende wijziging van de Opiumwet
plaats. Het betrof het creëren van de mogelijkheid
voor de burgemeester om bestuursdwang toe te passen
t.b.v. de handhaving van de artikelen 2 en 3 van de
Opium wet in woningen en lokalen of bij woningen of lokalen
behorende erven.
De bespreking van maatregelen gericht op overlastveroorzakende
drugsverslaafden in de vorm van nieuwe zorgarrangementen
volgt hieronder.
4.4.2 Aanpak, zorg en behandeling
Zoals was aangekondigd in de drugsnota zijn er op diverse
gebieden vernieuwingen tot stand gebracht in de versla