Hoewel in de Drugsnota 1995 werd gesteld dat er – gezien de tot dan toe bereikte resultaten – geen aanleiding
was om het gevoerde ‘pragmatische, op beheersing van gezondheidsschade gerichte beleid’ fundamenteel te
herzien, zijn in de nota ongunstige implicaties beschreven die voldoende redenen gaven om het beleid, tenminste
op onderdelen, aan te passen.
Kenmerkend voor het Nederlandse drugsbeleid was en is, aldus de nota, een ‘bescheiden doelstelling’: de
gerichtheid op ‘het tegengaan van de nadelige gevolgen van druggebruik voor de volksgezondheid’ en het ‘beheersbaar’
houden van het gebruik van riskante drugs als gezondheids- en maatschappelijk probleem.h In dit
opzicht representeerde de nota continuïteit ten opzichte van het in de jaren zeventig en tachtig geformuleerde
beleid: de (drugspecifieke) risico’s voor de individuele gezondheid en de gemeenschap vormen het leidend beginsel
in plaats van het gebruik van drugs als zodanig. Daardoor was de focus gericht op de omstandigheden
waaronder en de mate waarin het gebruik zich afspeelde. De beleidsinspanningen dienden primair een preventief
doel te hebben en gericht te zijn op de beheersing van risico’s. Later werd daar de sociale (her)integratie van de
verslaafde aan toegevoegd. In de drugsnota werden deze opvattingen van de rijksoverheid herbevestigd. De
Nederlandse benadering van het drugsprobleem werd weliswaar gekwalificeerd als relatief succesvol, maar er
moesten daarin wel ‘nuances’ worden aangebracht en ‘nieuwe wegen’ worden beproefd.
Uitgaande van de gesignaleerde complicaties moesten nieuwe (wettelijke) maatregelen in gang worden
gezet en nieuwe instrumenten worden beproefd om de weerbarstige problematiek het hoofd te kunnen bieden.
4 Ontwikkeling van het Nederlandse drugsbeleid
55
In 1995 wordt daarom expliciet de ‘bestrijding van de overlast’ benadrukt naast een ‘krachtige strafrechtelijke
aanpak van de handel’, in het bijzonder harddrugs mede vanuit de verwachting dat daardoor de drempel zo
hoog mogelijk zou kunnen worden gehouden. Verder werd de aandacht veel meer dan voorheen gericht op de
internationale relaties die aan het drugsvraagstuk kleefden.
beperkt.