Ook na de wijziging van de Opiumwet

Ook na de wijziging van de Opiumwet in 1976 hebben periodieke aanpassingen in de (al jaren voor de wetswijziging
opgestelde) richtlijnen van het OM, op grond van het opportuniteitsbeginsel, daarin een belangrijke
plaats gehad. In 1977 werd door het OM bepaald dat in het driehoeksoverleg (burgemeester, hoofdcommissaris
van politie, hoofdofficier van justitie) lokaal beleid inzake de strafrechtelijke vervolging van kleinhandel in cannabis
besloten moest worden. Hierdoor ontstond de mogelijkheid dat men in jongerencentra ‘huisdealers’ kon
gedogen (vervolging kreeg lage prioriteit) mits ze zich aan strenge voorschriften hielden, waaronder uiteraard
het zich geheel afzijdig houden van de verkoop van harddrugs. In 1980 vond een verdergaande vastlegging van
het opsporings- en vervolgingsbeleid plaats doordat nieuwe richtlijnen in de Staatscourant werden gepubliceerd:
mits de kleinhandel zich onopvallend zou gedragen werd de vestiging van commerciële coffeeshops mogelijk.
In 1987 werd in richtlijnen vastgesteld dat er wordt opgetreden als aan klanten meer dan 30 gram wordt verkocht,
openlijke affichering en provocerende handel plaatsvindt én wanneer aan minderjarigen cannabis wordt
verkocht. In 1991 werden de AHOJ-G-criteria landelijk van kracht (A = geen affichering, H = geen handel in
harddrugs, O = geen overlast, J = geen levering aan jongeren, G = geen verkoop van hoeveelheden boven 30
gram. De nieuwe aanwijzingen voor opsporing en vervolging zijn nooit geformaliseerd in nieuwe wetgeving.
Later zijn hier criteria aan toegevoegd en specificaties van bestaande criteria (zie § 6.5.3).
Over gedogen na 1991
Over het algemene concept rond gedogen heeft de Nederlandse regering vervolgens in 1996 een nota uitgebracht,
vooral om duidelijkheid te krijgen over de vraag wanneer gedogen aanvaardbaar is.10 In genoemde nota
wordt duidelijk gesteld dat gedogen het afzien van handhaven is en slechts in uitzonderingsgevallen door de in
acht genomen rechtsbeginselen gelegitimeerd of gevorderd worden. Er zijn drie situaties waarin zich dit kan
voordoen:
1. handhaving zou leiden tot aperte onbillijkheden: gaat soms op bij recente milieuwetgeving;
2. het achterliggende belang is evident beter gediend met gedogen. Als voorbeeld werd het gedoogbeleid inzake
softdrugs expliciet genoemd. Ingevolge dat beleid wordt, binnen strikte criteria, strafrechtelijk niet tegen
kleinschalige verkoop van softdrugs bij bepaalde coffeeshops opgetreden. Door deze vorm van gedeeltelijk
en voorwaardelijk gedogen wordt de volksgezondheid, het belang waarop de Opiumwet zich richt, beter
behartigd dan bij volledige handhaving (p.37);
3. zwaarder wegend belang kan gedogen soms rechtvaardigen: als door de overheid de verwachting was gewekt
dat er niet handhavend opgetreden zou worden, kan het vertrouwensbeginsel soms zwaarder wegen
dan handhaving van de wet.
Een nadere analyse van het gedoogconcept en zijn uitwerking op het cannabisbeleid volgde in 2005. Het betreffende
rapport is van de Algemene Rekenkamer.11 Hierin wordt een paradox geconstateerd in de beleidsdoelen
voor softdrugs, omdat het bezit van cannabis voor eigen gebruik en de kleinschalige verkoop gedoogd worden,
maar grootschalige teelt en handel bestreden moet worden: ‘De handhaving van het verbod op (professionele)
hennepteelt (en import) kan nog sterk worden verbeterd, onder meer door meer capaciteit vrij te maken voor
het blootleggen en oprollen van georganiseerde criminele groepen die actief zijn in de hennepteelt. Op den duur
staat verregaande handhaving van het verbod op (professionele) hennepteelt – inclusief handhaving van het
bezit moet als misdrijf worden gekwalificeerd;
nationale rechtsstelsels bieden speelruimte om
de details van het eigen beleid te bepalen; de
effectiviteit van het strafrechtsstelsel m.b.t. internationale
handel in drugs moet worden verbeterd;
verplichting tot strafbaarstelling van de
cannabisteelt.
1991
Nieuwe landelijke criteria voor opsporing
en vervolging m.b.t. cannabis (AHOJ-G): A.
geen affichering, H. geen handel in hard drugs,
O. geen overlast, J. geen levering aan jongeren
en G. geen verkoop van hoeveelheden boven
de 30 gram.
4 Ontwikkeling van het Nederlandse drugsbeleid
51
verbod op import – echter op gespannen voet met de maatschappelijke acceptatie die inherent is aan het gedogen
van de verkoop van cannabisproducten. Omgekeerd zou verregaande en succesvolle handhaving van het
verbod op teelt en import het gedoogbeleid praktisch onmogelijk maken. Coffeeshops zouden in dat geval nooit
aan de – maatschappelijk als een gegeven geaccepteerde – vraag naar cannabis kunnen voldoen. De handhaafbaarheid
van de combinatie van gedogen van verkoop en verbieden van teelt en import is uiteindelijk dus beperkt’.11
Vervolgens wordt de volgende aanbeveling geformuleerd: ‘Het softdrugsbeleid als geheel is niet
handhaafbaar, doordat er spanning bestaat tussen verschillende onderdelen ervan. Beleidsmakers zouden de interne
spanningen binnen het softdrugsbeleid moeten vermind

結果 (繁體中文) 1:

1976 年法案的鴉片在更改後還有定期調整 (多年的法律中的修改對起草準則)，起訴裁量權，一個重要的基礎上採取的地方。1977 年，由的順序提供那在三 (市長，員警長官員警，首席檢察官) 的本地策略對大麻的零售銷售的起訴必須作出決定。這創造了一個在青年中心 '家轉銷商的可能性可以默許 (起訴得到低優先順序)，當然，前提他們遵守嚴格的規定，包括，硬毒品買賣從完全抽象。在 1980 年被進一步承諾的在政府憲報刊登了調查和起訴的政策，作為新的指導方針:只要想到零售貿易是建立商業會表現得自己不顯眼的咖啡廳盡可能。1987 年，在制定準則行動是超過 30 克是賣給客戶，公共標牌和交易發生，當大麻對未成年人的挑釁出售。1991 年 AHOJ G 標準農村力 (A = 沒有標牌，H = 沒有貿易硬毒品，O = 沒有滋擾，J = 派遞服務對年輕人來說，G = 沒有銷售數量超出 30克。調查和起訴的新方向是從未正式在新的立法。這是後來添加的標準和規格的現有標準 (見第 6.5.3 節)。關於容忍 1991 年以後默許的一般概念，荷蘭政府發表的一份說明，然後在 1996 年特別是，當寬容是可以接受的問題澄清。 說注 10明確指出該容忍的免維護，只有在特殊情形下的觀察到合法性或先進的法律原則。有三種情況，這可能發生:1.強制執行會導致不平等 aperte: 有時下去在最近的環境立法;2.潛在的利益更好地服務明顯默許。作為一個例子，關於寬容的政策明確提到的軟性毒品。根據該政策，在嚴格的標準，不是刑事反對在某些咖啡店裡的軟性毒品的小規模銷售。通過這種形式的部分和有條件地默許是公共衛生，鴉片法律的重點，更好地的重要性負責比在全面執行 (p.37);3.稱重利益有時為辯護容忍: 如果政府的期望，引起不維護髮生將保護合法期望原則有時可以大於比執法。容忍和大麻政策對其影響的概念作更詳細的分析之後于 2005 年。有關法院的審計。 11 報告描述了在政策目標中發現一個悖論軟性毒品，因為藏有大麻用於個人使用和小規模銷售能容忍，但大規模種植和貿易必須是: ' 保留的禁令 (專業人員)大麻種植 (和導入) 還可以極大地改進，包括更多的能力揭露和卷起的有組織的犯罪團夥在大麻的耕種。在長期內國家綜合執法的大麻種植 (專業) — — 包括執法的禁令屬性是可被列為刑事罪行;國家法律制度提供餘地私人政策; 細節的刑事司法系統 m.b.t.國際的有效性必須改進毒品貿易;義務為刑事犯罪大麻種植。1991新國家標準檢測和起訴 m.b.t.大麻 (AHOJ G): A.沒有標牌，h.硬毒品，沒有貿易O.沒有造成滋擾，j.派遞服務對年輕人來說沒有買賣數量高於和 G.30 克。4 荷蘭藥物政策的發展51禁止進口 — — 然而彆扭與社會接受固有的容忍大麻產品的銷售。反之亦然將是深遠和成功執行禁止種植和導入的策略寬容是幾乎不可能。咖啡店裡永遠不會在這種情況下— — 社會公認為大麻給 — — 問。強制執行容忍銷售和禁止種植和進口的組合是最終如此有限 '。 11然後，提出以下建議: ' 作為一個整體的軟性毒品政策不是可強制執行，由於它的不同部分之間的緊張關係。政策制定者將內部在軟性毒品政策範圍內的緊張局勢應該 vermind

結果 (繁體中文) 2:

即使在鴉片戰爭法案在1976年的變化，定期調整（年修訂
起草），公訴機關的指引，的機會的原則的基礎上，一個重要的在其中
發生。1977年OM指出，三方協商（ ​​市長，首席
零售貿易大麻刑事起訴警察，首席檢察官）地方政策
來決定。這創造了青年中心的“家經銷商”可能的可能性
容忍（起訴被賦予低優先級），只要他們遵守嚴格的規則，當然也包括，
把它出售的硬毒品完全超然。1980年採取了進一步的承諾
，而新指南發表在政府公報的調查和起訴的政策：
如果零售會謹慎行事，以建立商業咖啡店的是可能
在已經發生的客戶，在1987年制定的準則銷量超過30克，
開affichering和挑釁性的交易發生時向未成年人大麻
銷售。1991年，AHOJ-G標準全國生效（A =沒有廣告是，H =在任何貿易
硬性毒品，O =沒有滋擾，J =無供應的年輕，G =沒有銷售數量超過30
克。該新指令調查和起訴在新的法律從來沒有正式確定下來。
後來這個標準和規範添加到現有的標準（見第6.5.3）。
關於容忍1991年後
出版了關於一般概念的說明圍繞容忍荷蘭政府隨後在1996年，
尤其澄清時在上述備忘錄容忍可接受is.10的問題
明確指出，容忍保持的放棄，並僅在例外的情況下
合法化或法律的先進尊重原則。有三種情況，其中本可能
會出現：
1.執行會導致不公平顯而易見的：有時與最近的環境立法去;
2，相關資產被默許明顯更好的服務。作為一個例子，容忍的策略是在
明確提到軟性藥物。根據這個政策，在嚴格標準的犯罪不
發生小規模售賣軟性毒品在特定的咖啡店。部分這種形式的
寬容是有條件和公眾健康，這鴉片戰爭法案著重更好的重要性
比全面執行（第37頁）表示
3。重加權利率可以容忍有時有道理：如被驚醒政府預期
將不會發生執法的合法預期保護有時勝過
不是執法。
公差概念的進一步分析及其對大麻的政策的影響遵循2005年相關
總Rekenkamer.11報告這一悖論在政策目標中
的軟性毒品，因為大麻藏容忍供個人使用的小型銷售，
但大規模種植和販運必須打擊：“執法上（專業）的禁令
麻（進口），可大大提高，包括通過釋放更多容量
揭露而分手，在麻經營有組織犯罪集團。最後
是（專業）大麻的禁令延續廣泛-包括維護
屬性必須被列為刑事罪行，
給國家法律制度的靈活性，以
確定自己的策略的詳細信息; 在
關於國際刑事司法系統的有效性
行業必須改進藥品;
定罪的義務
大麻種植。
1991年
調查新的國家標準
有關大麻和起訴（AHOJ-G）：A。
沒有廣告，沒有H.硬毒品交易，
O. 不擾民，J.沒有規定為年輕人
和G.任何出售量超過
30克。
荷蘭的毒品政策4開發
51
進口禁令-然而在與社會認可是在容忍固有的賠率
出售大麻製品。相反的，深遠和成功實施
生產和進口禁令使其幾乎不可能容忍。咖啡廳隨後將永遠
在-社會公認的一個給定的-請以滿足大麻。可執行
容忍出售，並禁止種植和進口相結合的最終beperkt'.11
然後，以下建議由“軟毒品政策作為一個整體是不是
因為有不同組件之間的緊張強制執行。政策制定者內部
的軟性毒品政策範圍內的緊張局勢應vermind