Het geld is bijna op.
Maria stelt voor om naar huis te gaan.
‘Hé, we zouden nog naar een computer kijken,’ zegt Martin.
Maria krijgt een kleur. Haar gezicht wordt rood.
‘Ja. Kijken, maar niet kopen.
Het was eigenlijk een grapje.’
‘Dat is niet eerlijk. Je hebt het beloofd!’ Martin is boos.
Hij vindt het stom en helemáál niet grappig.
‘Ik ga nooit meer mee.’
‘Wie wil er een ijsje?’ vraagt Tom.
‘Ikke,’ roepen de kinderen allemaal tegelijk.
Martin is meteen alles weer vergeten.